Članom 1. ovog zakona dopunjava se član 4. postojećeg zakona. Ovom dopunom vrši se definisanje pojma karantin. Prema ovoj odredbi, karantin je mjera ograničavanja kretanja zdravih lica koja su bila u kontaktu s oboljelim od zarazne bolesti za period maksimalne inkubacije, a u određenim slučajevima velike opterećenosti bolešću, za period koji pokriva prosječnu dužinu inkubacije, na preporuku Instituta za javno zdravstvo RS. Dalje, vrši se dopuna u tački 36) kojom se pojam vakcinacije putnika u međunarodnom saobraćaju podrobnije definiše. Pod ovim pojmom podrazumjeva se ne samo vakcinacija lica u međunarodnom saobraćaju protiv žute groznice, kolere, meningokoknog meningitisa ili drugih vakcinama preventivnih bolesti u skladu sa zahtjevom zemlje u koju se putuje nego i vakcinacija u skladu s preporukama za datu zemlju u koju se putuje.

Član 2. briše podtačku 9) u stavu (1) člana 6. Ovom izmjenom iz liste bolesti koje se mogu spriječiti imunizacijom briše se bolest Variola vera, odnosno velike boginje. Na listu virusnih hepatitisa dodaje se novi oblik hepatitisa (hepatitis virosa non specificata). Dalje, na listu ostalih zaraznih bolesti dodaje se zarazno oboljenje izazvano virusom SARS-CoV-2 – Covid 19 – te se dodaju i sepsis non specificata, infektivna mononukleoza (Mononucleoses infectiva), lišmenijaza/lajšmanijaza (Leischmaniasis).

Član 3. dopunjava član 11. stav (3). Ovom se dopunom dodaje vazduh kao jedan od predmeta koji moraju ispunjavati kriterije mikrobiološke čistoće u određenim objektima. Dalje, ovim se članom dodaje novi stav (5), kojim se ovlašćuje da Javna ustanova Veterinarski institut Republike Srpske „Dr Vaso Butozan“, uz Institut za javno zdravstvo RS, može vršiti ispitivanja kriterija mikrobiološke čistoće u objektima. 

Član 4. mijenja stav (2) člana 15. Ovim izmjenama predviđa se da se obavezna dezinsekcija vrši jednom godišnje na javnim površinama, naseljenim mjestima, objektima za snabdijevanje vodom za piće, objektima za proizvodnju hrane i sl. Propisuje se da se pod preventivnom dezinsekcijom podrazujmijeva adulticidni i larvicidni tretman. U slučaju povećanog razmnožavanja štetnih insekata ili po nalogu zdravstvenog inspektora, i više puta u toku godine.

Član 5. vrši izmjene u članu 20. Ovim se izmjenama mijenja tačka 1) kojom se propisuje da se pod sanitarni nadzor stavljaju lica koja rade u proizvodnji, preradi i prometu hranom, izuzev lica zaposlenih u proizvodnji žestokih alkoholnih pića, vina, sirćeta i sirćetne kiseline, kao i lica zaposlenih u objektima za promet hrane u kojima se vrši promet isključivo originalno zapakovanom hranom, uključujući i lica zaposlena na poslovima transporta isključivo originalno zapakovane hrane.

Član 6. mijenja član 23. i odrednice koje se odnose na 20. i članove 5, 6. i 9, a tiču se edukacije lica koja se nalaze pod sanitarnim nadzorom.

Član 7. mijenja član 27. stav (3) Mijenja se period na koje se lice može staviti u karantin. Trenutno važećim odredbama predivđeno je da se lice stavlja u karantin na period maksimalne inkubacije za zaraznu bolest zbog koje se stavlja u karantin. Predloženim izmjenama predviđa se mogućnost da u slučajevima velike opterećenosti bolešću, vrijeme karantena bude smanjeno na period koji pokriva prosječnu dužinu inkubacije.

Član 8. vrši izmjene u članu 32. Ovim izmjenama, obaveznom prijavljivanju, obavještavanju i evidentiranju podliježu potvrđeni slučajevi akutne flakcidne paralize. Dosadašnjom regulativom predviđeno je da se prijavljuje i sumnja na ovo stanje.

Član 9. vrši izmjene u stavu (6) člana 32. Propisuje se lista bolesti protiv kojih je preporučena vakcinacije. Te bolesti su: 

• Gripa

• Covid-19

• Pneumokoka 

• Meningokoka

• Humani papiloma virus

• Hepatitis A i B,

a kod putnika u međunarodnom saobraćaju u skladu s epidemiološkom situacijom  države u koju putuju. Propisani su uslovi pod kojima se ove vakcine daju za pojedine grupe lica i ugrožene kategorije stanovništva.

Članom 10. vrši se izmjena stava (1) člana 34. Detaljnije se definiše imunizacija specifičnim imunoglobulinom. Ova imunizacija obavezna je za lica kojima je po epidemiološkim indikacijama potrebna postekspoziciona zaštita protiv tetanusa, bjesnila, hepatitisa B i nakon zmijskog ujeda.

Član 11. u potpunosti mijenja član 35. Ovim članom definiše se da sistematsku imunizaciju počinje zdravstvena ustanova u kojoj je dijete rođeno. Nastavak imunizacije djeteta vrši se u područnom domu zdravlja. Imunizaciju povrijeđenih lica protiv tetanusa obavlja ambulanta porodične medicine. Također, regulisano je i koja imunizacija spada u nadležnost Instituta za javno zdravstvo te jedinice bolnice. Institut, u saradnji s ostalim zdravstvenim ustanovama, pravi godišnji plan potreba za imunološkim preparatima. Dalje, domovi zdravlja, najkasnije do jula tekuće godine, za narednu godinu donose vlastite godišnje planove obavezne sistematske imunizacije i imunizacije prema indikacijama za područje jedinice lokalne samouprave za koju su osnovani. Troškove nabavke imunoloških preparata snosi Institut, a sredstva se obezbjeđuju u budžetu Republike Srpske.

Članom 12. mijenja se član 36. stav (2) te se definiše da primjenu imunoloških preparata obavljaju zdravstveni radnici koji su stekli certifikat o dodatnoj edukaciji iz oblasti imunizacije, a pod nadzorom doktora medicine, specijaliste odgovarajuće grane medicine. 

Član 13. vrši dopunu člana 50. Ovim dopunama propisuje se da se vanredna situacija može proglasiti i u slučajevima ozbiljne prekogranične opasnosti zdravlju.

Članom 14. vrši se izmjena u članu 50a. kojim se propisuje da se u periodu nakon prestanka vanredne situacije ili vanrednog stanja mogu primjenjivati opšte mjere predviđene ovim zakonom.

Član 15. dodatno definiše nadležnosti Instituta za javno zdravstvo RS, previđene članom 54.

Član 16. vrši izmjenu člana 55. te definiše ko snosi troškove vakcinacije za pojedine zarazne bolesti. 

Članom 17. vrše se izmjene u članu 64. te se mijenja datum do kojeg je rok za ministra zdravlja da donese odgovarajuće podzakonske akte. 

Član 18. definiše stupanje na snagu ovoga zakona.