Članom I ovog nacrta određuje se predmet zakona. Član II određuje vještake i pravne osobe, organe BIH i organe uprave FBIH te sve registrovane vještake i pravne osobe kao legitimne vještake. Nadalje, poslovi koje vještak ili pravna osoba obavlja mogu se obavljati samostalno ili u ime pravnog lica, institucija BiH i organa BiH te u ime neke javne ustanove. Nadalje, ovim članom se opisuju i oblasti vještačenja, koje uključuju oblast sudske i drugih medicinskih oblasti, kriminalističko-forenzičku oblast, oblast farmacije, psihološku oblast, oblast geodezije i druge. 

U Glavi II govori se o općim i posebnim uvjetima za imenovanje vještaka, koji uključuju opće uvjete poput državljanstva BiH, opće zdravstvene sposobnosti i posebne, koji podrazumijevaju završen prvi ciklus studija sa ostvarenih 240 ECTS bodova ili ekvivalent, položen stručni ispit za obavljanje poslova, najmanje pet godina radnog iskustva, itd. 

Uz određene iznimke koje se spominju u stavu (2)  i (3), u stavu (4) određuje se da se za vještaka ne može imenovati osoba protiv koje je podignuta krivična optužnica ili koja je razriješena posla vještaka. 

Članom IV ove glave određuje se da federalni ministar pravde objavljuje javni poziv u službenim novinama FBIH te period trajanja konkursa. Članom V određuje se način prijave na javni poziv i potrebna dokumentacija konkursa. Član VI definiše odrednice Komisije za imenovanje vještaka, dok član VII određuje način testiranja kandidata za vještaka. Član VIII determiniše način i odrednice imenovanja vještaka. Ova glava se takođe bavi i objavama imenovanih vještaka, tehnikalijama poput liste vještaka, dnevnika rada, posjedovanja pečata i slično.

Glava III postavlja granice prava i obaveza vještaka i pravnih osoba, pri čemu se ističe član XIX. Član XIX. postavlja odrednice za dodjeljivanje nagrada za obavljeno vještačenje i naknade troškova nastalih tokom vještačenja. Ovim članom se određuje tzv. tarifa za nagrade i naknade troškova stvorenih tokom vještačenja, koju određuje ministar pravde, a koju, u roku od 60 dana, nadležni organ (u ovom slučaju sud, tužilaštvo i sl.) mora dodijeliti vještaku po tarifi određenoj za vrijeme obavljanja vještačenja. Nadalje, ovom glavom se određuje i potreba za ustrajanim usavršavanjem vještaka.

U Glavi IV definišu se odrednice nadzora nad vještacima. Članovima ove glave određuje se da su sud ili tužilaštvo, koji vode postupak, nadležni za nadzor rada vještaka te su dužni, pri povredi odrednica rada i obaveza vještaka, obavijestiti Federalno ministarstvo pravde i imenovati novog vještaka. Između ostalog, u ovoj glavi se definišu povrede i mjere, pravna sredstva za provođenje istih te postupak razrješenja vještaka. 

Glavom V se definišu organi i pravne osobe koje obavljaju poslove vještaka. Organi BiH, organi vlasti i javne ustanove u okviru zakona, privredna društva Federacije, kantona, gradova i sl, osnovana po Zakonu o privrednim društvima, mogu vršiti vještačenje. 

U Glavi VI postavljene su determinante obavljanja poslova vještačenja i angažovanja vještaka i pravnih osoba. U članovima ove glave, između ostalog, definiše se da je i angažovanje vještaka i pravnih osoba iz drugih država dozvoljeno, ukoliko u BiH ne postoji vještak ili pravna osoba koja obavlja vještačenje iz određene oblasti te da se pri angažovanju vještaka mora slijediti redoslijed vještaka. 

Glava VII postavlja granice i prava vještaka i pravnih osoba koji su državljani država članica EU te država potpisnica sporazuma o Evropskom privrednom prostoru. Čak i ako nisu imenovani za vještaka u svojim matičnim državama, navedeni državljani mogu biti imenovani u Federaciji ako ispunjavaju uvjete iz člana III, sa izuzetkom stava (1), podtačke a).