Predlagač je mišljenja da stavljanjem „pod lupu“ svih građana koji imaju očigledno uvećanje imovine u uzastopne tri godine koje je veće od 300.000 KM Republika Srpska jasno pokazuje da nema nikakvog kompromisa u pogledu korupcije i da su ovakva zakonska rješenja jedini mogući način i put za iskorjenjivanje sive ekonomije i podizanje svijesti o važnosti plaćanja poreza.

Članovima 3, 4. i 5. predloženog zakona propisano je da je teret dokazivanja uvećanja imovine na Poreskoj upravi RS, dok je na fizičkom licu teret dokazivanja načina sticanja imovine. Za vođenje postupka utvrđivanja imovine i posebnog poreza na imovinu i naplate posebnog poreza nadležna je Poreska uprava. Također, propisuje se i organizovanje Sektora za utvrđivanje porijekla imovine i posebnog poreza unutar Poreske uprave. Rukovodilac sektora može biti lice koje ima najmanje pet godina radnog iskustva na poslovima iz poreske oblasti, a koga postavlja Vlada RS na period od pet godina.

Članovima 6, 7. i 8. propisuje se saradnja Poreske uprave sa drugim organima i institucijama te ovlaštenja Poreske uprave u postupku pribavljanja podataka i prava uvida u podatke neophodne za vođenje postupka.

Članovima 10, 11, 12, 13. i 14. propisan je postupak utvrđivanja imovine i posebnog poreza koji se sastoji od prethodnog postupka i postupka kontrole i utvrđivanja posebnog poreza. 

Postupak se pokreće i vodi po službenoj dužnosti, a sastoji se od prethodnog postupka i postupka kontrole i utvrđivanja posebnog poreza. Članom 11. propisano je šta se to uzima u obzir prilikom utvrđivanja porijekla i vrijednosti imovine (npr. nepokretne stvari, pravo građenja, pokretne stvari, potraživanja i sl.). Pomenuta imovina iz člana 11. odnosi se na imovinu stečenu u periodu od 9. januara 1992. godine. 

Prethodni postupak pokreće se na osnovu procjene rizika, ali i po obavještenju drugog organa ili inicijativi fizičkog ili pravnog lica. Zatim, ako se u prethodnom postupku učini vjerovatnim da u najviše tri uzastopne kalendarske godine u kojima fizičko lice ima uvećanje imovine postoji razlika između uvećanja imovine i prijavljenih prihoda fizičkog lica koja je veća od 300.000 KM, Poreska uprava pokreće postupak kontrole. Na osnovu sprovedenih prethodnih postupaka, donosi se plan kontrola, nakon čega se u postupku kontrola utvrđuje imovina na koju se utvrđuje poseban porez fizičkog lica i njena vrijednost.

Članom 15. definiše se osnovica posebnog poreza, a koju čini zbir revalorizovane vrijednosti te imovine za svaku kalendarsku godinu koja je bila predmet kontrole.

Članom 16. propisana je stopa posebnog poreza koja se plaća na utvrđenu osnovicu posebnog poreza. Poseban porez na imovinu plaća se po stopi od 75%.

Članom 17. propisano je pravo na žalbu i nadležnost za rješavanje u drugom stepenu na način da se protiv rješenja Poreske uprave može izjaviti žalba Ministarstvu finansija koja odlaže izvršenje. Rješenje kojim se odlučuje o žalbi je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor.

Član 18. definiše primjenu Zakona o poreskom postupku RS, kao i dijelove u kojima se ne primjenjuje, ali i slučajeve u kojima će se primjenjivati drugi zakoni. Tako je ovom odredbom propisano da „ako nije drugačije određeno ovim zakonom, na postupak utvrđivanja imovine i posebnog poreza primjenjuje se zakon kojim se uređuje poreski postupak, izuzev odredaba o zastarjelosti utvrđivanja i naplate poreza“.

Članom 19. definiše se odnos prema krivičnom postupku u smislu da ovaj zakon ne utiče na vođenje krivičnog postupka i oduzimanje imovine proistekle izvršenjem krivičnog djela.

Članovima 20. i 21. popisana je obavezna obuka zaposlenih u Ministarstvu finansija, Poreskoj upravi, kao i obuka sudija koji vode postupke po tužbama protiv konačnih rješenja o posebnom porezu.

Članovima 22. i 23. propisuju se bezbjednosne provjere lica zaposlenih u Sektoru za utvrđivanje porijekla imovine i posebnog poreza i obavezu čuvanja podataka i informacija do kojih lica dođu u postupku utvrđivanja imovine i posebnog poreza.

Članom 24. propisane su kaznene odredbe koje se kreću u rasponu od 500 KM do 10.000 KM, u zavisnosti od vrste povrede i odgovornosti lica.